Krótka wersja:

• Szyfrowanie zapewnia prywatność wiadomości.

• Podpisywanie zapewnia uwierzytelnienie (nadawcy), niezaprzeczalność pochodzenia i kontrolę integralności wiadomości.

• S/MIME działa inaczej niż DKIM i DMARC i może współistnieć z nimi.

Prywatność
Jeśli Twoje wiadomości nie zawierają niczego osobistego, prywatnego ani prawnie istotnego, prawdopodobnie nie będziesz musiał myśleć o S/MIME. Nowoczesne systemy dostarczania e-maili, takie jak SparkPost, już używają „opportunistycznego TLS” do zabezpieczenia transportu wiadomości z serwera nadawcy do serwera odbiorcy.

Część „opportunistyczna” oznacza jednak, że jeśli serwer nadawcy nie może negocjować bezpiecznego połączenia, wyślemy e-mail w postaci zwykłego tekstu. Nie jest to odpowiednie, jeśli chcesz wymusić bezpieczeństwo wiadomości na całej trasie. Możesz przyjrzeć się którzy dostawcy skrzynek pocztowych twierdzą, że obsługują TLS i którzy rzeczywiście to robią. Zakładając, że serwer odbiorcy obsługuje TLS, Twoja wiadomość jest zabezpieczona w następujący sposób:

TLS zabezpiecza rozmowy między serwerami pocztowymi (dlatego nazywa się to zabezpieczeniem warstwy transportowej). MIME (w tym S/MIME) dotyczy treści wiadomości i jej traktowania i można je traktować jako część „warstwy prezentacji”.

S/MIME zabezpiecza treść wiadomości na całej trasie („od końca do końca”) od źródła wiadomości do klienta pocztowego odbiorcy, otaczając treść wiadomości.

S/MIME szyfruje treść wiadomości za pomocą klucza publicznego odbiorcy. Treść nie może być odszyfrowana bez prywatnego klucza odbiorcy — ani przez żadną „osobę pośredniczącą”, taką jak Twój ISP, SparkPost czy serwer pocztowy odbiorcy.

Prywatny klucz nigdy nie jest ujawniany; jest zachowywany wyłącznie w posiadaniu odbiorcy. Zaszyfrowana wiadomość przemieszcza się przez Internet do serwera pocztowego odbiorcy. Po dotarciu do skrzynki pocztowej odbiorcy (zwykle automatycznie) jest odszyfrowywana jego prywatnym kluczem i staje się czytelna.

Oto kilka pułapek S/MIME, o których należy pamiętać:

Szyfrowanie S/MIME ma skutki uboczne w postaci uniemożliwienia skanowania przychodzących wiadomości przez serwer pod kątem złośliwego oprogramowania, ponieważ ładunek wiadomości jest w postaci zaszyfrowanej i dlatego jest nieidentyfikowalny.

Zauważ, że nagłówki wiadomości (Od:, Do:, Temat: itp.) nie są zaszyfrowane, więc treść tematu musi być tworzona z uwzględnieniem tego faktu.

Podpis – uwierzytelnienie
S/MIME zapewnia również odbiorcy możliwość sprawdzenia tożsamości nadawcy wiadomości, kim się podaje.

E-mail nadawcy ma dołączony certyfikat, który, podobnie jak certyfikat na bezpiecznej stronie internetowej, może być śledzony do organu wydającego. Pełny opis procesu podpisywania znajduje się tutaj.

Przyjmiemy podejście polegające na najpierw podpisaniu e-maila, a następnie jego zaszyfrowaniu, więc proces wygląda tak:

Niezaprzeczalność
Kolejną użyteczną korzyścią z podpisywania dla odbiorcy jest niezaprzeczalność pochodzenia. Rozważ sytuację, w której wiadomość e-mail jest używana do zatwierdzenia umowy. Odbiorca otrzymuje umowę w wiadomości od nadawcy. Jeżeli nadawca później próbuje powiedzieć: „Nie, nigdy ci tej wiadomości nie wysłałem”, otrzymana wiadomość pokazuje, że faktycznie użyto certyfikatu nadawcy.

Integralność wiadomości
Proces podpisywania tworzy odcisk palca nieszyfrowanej wiadomości źródłowej (znanej jako skrót wiadomości), szyfruje go za pomocą prywatnego klucza nadawcy i dołącza go do dostarczonej wiadomości. Klient pocztowy odbiorcy może stwierdzić, czy treść wiadomości została zmieniona.

Może pomyślisz, „Myślałem, że DKIM zapewnia mi kontrole integralności wiadomości!” Cóż tak, DKIM zapewnia integralność treści wiadomości i nagłówka wiadomości - gwarancje przeciwko manipulacjom. Jednak niepowodzenie DKIM (lub jego brak) zwykle nie spowoduje, że wiadomość przychodząca zostanie oznaczona jako całkowicie nieważna, ... chyba że obowiązuje polityka DMARC p=reject (więcej na ten temat tutaj). DKIM jest jednym z wielu czynników wykorzystywanych przez dostawcę usług internetowych do niezawodnego przypisania reputacji do domeny i jest, oczywiście, niezbędnym elementem twojego stosu wiadomości.

Twój klient poczty wyraźnie pokaże, jeśli wiadomość S/MIME nie przejdzie kontroli podpisu:

Podsumowanie: od końca do końca (S/MIME) vs serwer do serwera (DKIM, DMARC, TLS)
S/MIME to funkcja warstwy prezentacji, która może działać między dwoma użytkownikami końcowym e-maila (z ważnymi certyfikatami/kluczami) bez jakichkolwiek działań ze strony administratora e-maila. S/MIME zapewnia szyfrowanie i podpisywanie i jest osobiste dla każdego użytkownika.

S/MIME jest powiązany z pełnym adresem nadawcy (część lokalna i domenowa), więc na przykład alice@bigcorp.com i bob@bigcorp.com musieliby mieć różne certyfikaty. W przeciwieństwie do tego, DKIM potwierdza, że e-mail pochodzi z podpisanej domeny. DKIM to temat sam w sobie; ten artykuł jest dobrym miejscem na początek.

Konfiguracja DKIM i DMARC jest wykonywana przez administratora e-maila (pracującego na serwerze pocztowym i w zapisach DNS). Po skonfigurowaniu są aktywne dla domen, a nie dla poszczególnych użytkowników.